газ (имн.) - на (предл.)

Сум седел и со гол газ на куп мраз. Цели часови. Резултатот, Нумо, ист како и со маслото.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
од секаде ги бркаат домородците, а ако излезеш еднаш, враќање нема, си фрлил камен зад себе, оние што се инаетат ги клукаат со сол, а вода не им даваат, ги полнат со рицинус, со струја и со спици, со киселини и со куршуми, со гол газ на гол мраз им го бришат паметењето, да немаш родно место, да не спаѓаш никаде, склучува договори и со Бугарија и оттаму си ги зема Грците, а Македонците ги брка во Бугарија, секаде ги поттурнуваат, им ја истргуваат земјата од под нозете, на ненадејно ги фаќаат; жените велат: не ни чинат мажите затоа е вака, а никако не си и никако не е; секоја година нов ветер, нова вејавица,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И да му се пикнат во газот на газдата на некој кафич.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Го гледам тоа по неприродниот начин на кој го поткрева газот на душемето.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Од оваа перспектива, газот на светот ќе ти изгледа како Палма де Мајорка. Разбираш? Мој совет ти е да го припазиш твојот газ.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Балакан, буре со барут, така? И така натаму. Описно кажано, газот на светот.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Стигна на местото што јас привремено го крстив хемороид на газот на светот.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)