гаваз (имн.) - се (зам.)

Гавазот се згромоли, со лицето кон земјата и не се крена.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој не разбираше точно што се случува, но самото тоа што калуѓерот истрча преку вратата на црквата, а сенката на гавазот се оддалечи и му пушти пат на жолтилото од сонцето, зборуваа за возбудата што ги опфати сите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)