вујко (имн.) - се (зам.)

И згора на сѐ, нашиот вујко се гордее со она што го напишал за нас - Додека ги кажува овие непотребни обвинувања Виктор се напрегнува да го имитира изговорот на братот на нашата мајка, она нагласено шупливо шепотење но само во понекој од зборовите, а на крајот на реченицата обврзното поткашлување, како кај вујко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Како вујковците се тепале на креветот, па потоа ги држеле главите со раце затоа што им биле тешки...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)