вселена (имн.) - ја (зам.)

Од ништо веќе не се бојам, оти од кого може да се бои оној што вселената ја преместува потаму?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Бидејќи целата вселена ја сфаќаше како применета логика на „светскиот разум“, тој затоа и ѝ даде на оваа логика најголемо значење, ја издигна на степен на највисока наука, го виде во неа здобиеното целокупно знаење.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Тој просто сета вселена ја претвори во една логичка конструкција од апстрактни поими, категории, чијашто логичка формула на движењето значи движење на вселената.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)