вреќа (имн.) - во (предл.)

Се потпиша повторно и со тешката темнозелена вреќа в раце, сè уште со оној оган во градите, се сврте да си оди дома.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Пелагија од рани зори ја вртеше рачката на машината за ронење, прва доаѓаше а последна си одеше и пченката од гредите на тремовите се преселуваше во големите вреќи, а вреќите во запрегата со која таа ги носеше во воденицата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)