вресок (имн.) - ќе (чест.)

Ги пуштавме од раце само тогаш кога од јарешкиот вресок ќе ни оглувеа ушите или ќе нѐ заболеа нозете од клоцање.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кога ќе замјаукаа, кога нивниот вресок ќе се разнесеше низ селото, на луѓето им се креваше косата и колнеа: „Главата да ти ја изедат, Полине!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)