Постојано се раѓаа нови луѓе, а кога ќе успееше некој од нив да се спријатели, по некое време таквиот ќе остареше, ќе умреше, и тој по неговата смрт пак остануваше осамен и тажен.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
А што е за право никој немаше зијан Од братството и единството на соновите и сонувачите Колку пати треба да се повтори Какво време такви сонови
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)