време (имн.) - ние (зам.)

Од време на време ние се состануваме, и јас повторно го наполнувам.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Што се однесува до Дедо Мраз, во тоа време ние децата го сакавме како што и денешниве, но малку верувавме во неговата моќ, всушност, во тоа дека може да ни ги оствари желбите што први ќе ни паднеа на ум или што ги влечкавме преку целата година.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во однос на состојбата во која се наоѓале партизаните Ламби ќе истакне “во ова време ние бевме ограничени да јадеме сѐ што ќе најдеме во шумата, желки, листови од бука и др.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во последно време ние истапивме со барање политичка слобода, без да се допрашаме дали сме ние дозреани за неа и дали сега тоа ни е најнужното?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со еден збор, во турско време ние потврдувавме и се согласувавме со сѐ што ќе ни речеа Турците и Грците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Немам одговор, ниту сега, ниту било кога, испуштам воздишка која е почеток на плач, горчлив очај и знам дека ако почнам да плачам никогаш нема да можам да престанам, не можеме да бидеме сведоци на ова време ние сме негови жртви.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во тоа време ние имавме купонски систем.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За тоа време ние одамна ќе можевме да отидеме во друг град, друга земја, на друга планета.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
„Тоа се државни пари; мораме да бидеме свесни за извесен политички фактор”, признава Yaguchi, но додава: „Во исто време ние мораме да имаме интернационално репрезентативна колекција”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
За неодредено време ние бевме одделени еден од друг, не смеевме да бидеме заедно на ниедно место во домот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од време на време ние ги предупредувавме за нивната неадекватност и слепило.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се обидувавме да ги насмееме. Ги предвидувавме во детаљи сите ужаси што ги повторуваа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ги упативме сите можни апели кон нивното свенато чувство за правда.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)