време (имн.) - стаса (гл.)

Дедот Петко си ја јавна вчерашната машчичка, Доста се качи на другата, а Илко си плукна на опинчоките и, де бре, а бре, уште каде ручек време стасаа в село.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во тоа време стаса и Митра со месењето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)