време (имн.) - мине (гл.)

- Dites elle que Danilo la chercher, qu`elle m`appelle lorsqu`elle reviendra. Merci, ou revoir.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Кога – тој се појавува, не се насмевнува, зборува со нас, а ние забележуваме, а забележуваме дека и тој забележува на нас – дека времето минува.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Како што времето минува така сè повеќе мислам дека во тоа имаше некоја одмазда или барем некое ненавидување.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Арсо ги брои секундите. Му се стори многу време минало.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Мајко, што запамети од деновите на Војната?“ ја бев прашал еднаш многу одамна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Точно: времето минува а луѓето избираат што ќе запаметат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едиствен знак дека времето минува беше мрежата дамки од сенките на лисјата надвор во дворот, што се нишаше под нозете како на бродски под.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Макар што долго време минав на подготовките во СИП, како и во воената школа во Бањица кај Белград, бев свесен дека нема никакви рецепти за дејствување, за снаоѓање во вакви ситуации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пријателите и роднините навиваа да се врати, и Марија стана мета на клеветничките обвинувања.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога го посетив, три недели порано, Марија ми рече дека Борхес е одлучен во намерата да не се враќа во Аргентина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кратко време минаа во Италија, а потоа се стационираа во Женева.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхесовиот одговор беше венчавањето со Марија Кодама, преку посредници, во Парагвај.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)