врвка (имн.) - на (предл.)

Ги врзувам врвките на удобните обувки иронија и газам со нив по светнатиот патос на сарказмот.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Не свртувај се наназад и не наведнувај се да си ја врзиш врвката на цокулата, баш левата.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Од сево ова нужно се извлекува заклучок којшто на прв поглед може да изгледа парадоксално, но е клучен: во денешно време поимот за утопија доживеа потполн пресврт - утописката енергија веќе не е насочена кон општеството без држава, туку кон државата без нација, држава којашто не би била заснована на етнички заедници и територија, па така едновремено значи и кон држава без 156 okno.mk територија, кон едно сосема артифициелно устројство на начела и авторитети коешто ќе ја пресече папочната врвка на етничкото потекло, локалната припадност и вкоренетост.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)