Во каминот имаше решо на гас, а имаше и една полица на која се чуваше храната, додека во ходникот пред вратата имаше еден кафеав водник од печена глина, заеднички за станарите од неколку соби.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Едно утро тргнувајќи на работа, ја отворив влезната врата на мојот стан и пред вратата имаше што да видам: на чергичето пред вратата лежеа моите стари чевли, сосема искинати, тажни и жаловни.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
А пред вратите имало купишта козји измет. Се ширела силна смрдеа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Над вратата имаше сплетен венец од бели хризантеми.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)