врапче (имн.) - невесело (прил.)

Ох, ти врапче невесело!... Што грев на душа ти носиш, та дури срцето да ти плаче, прашајќи за невиден татко? (Се одделува од детето).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Да го сетам до срцето свое!... (Се тргнува исплашена од овие мисли).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)