војска (имн.) - и (сврз.)

Низ Битола, пред очите на турската војска и полиција, се возеше со пајтон како богат солунски трговец...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Сѐ повеќе и повеќе надоаѓа војска и собира сѐ што ќе најде пред очи.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Уочувајќи го фактот дека поголемиот дел од населението за кратко време се отрезни од „ослободителна мисија“ на бугарските војски и станува сѐ понезадоволно определувајќи се на страната на НОД, бугарскиот окупатор превзеде разновидни мерки, прво „мирољубиви“, а подоцна брутални со цел да го оневозможи и во корен да го ликвидира НОД во Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Со цел спречување на активноста на партиските кадри бугарскиот окупатор ги ангажира покрај војската и полицијата и целокупниот административно просветен и друг апарат до тој степен што било многу тешко да се превземе било каква аткивност, а таа да остане неоткриена од власта.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Таа златна пара му ги подгреа мечтите на Бојан, па често се скиташе по тоа место, што го нарекоа Селиште, и смислуваше разни цареви, царици, дворјани, замислуваше разни војски и битки водени по овие места.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Заедно со нашите Исмет и Марјета (подоцна Исмет ни кажа дека е полковник во пензија и дека воена академија завршил во Киев, дека по караницата меѓу Никита Хрушчов и Енвер Хоџа, бил отстранет од војската и пет години проживеал во логор), ја напуштаме улицата Ананстас Дурсаку и низ преминот што води кон центарот, врвиме по тесни сокачиња, мал остаток од стариот град.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Селаните се најдоа меѓу два огна: војската и комитетските чети.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во тоа време руското општество се занесувало со словенофилство. Тој занес им зеде околу 250.000 души војска и милијарди рубли.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Поведението на бугарскиот народ кон руската војска и на бугарската интелигенција кон руските власти и дипломати беше такво што Русите илјада пати се каеја за своето занесување со „братушките”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На орлиштата им се придружувале мравки и лакоми стаорци а тревата, изгорена од крв, се сушела: се бијат Карпошовата војска и Паромоновите ајдути со јаничарите и со аскерот, колат и паѓаат заклани, се крши железо, пукаат черупки, се множат купови мртви.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оддалеку, од Српско и од Влашко, од Бугарско и од Латинско, доаѓале во вилаетов голошии орлишта да се налапаат мртво крстено и некрстено месо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во зачадениот простор не ги гледаше повеќе другарите, се исполни сцената со војска и на Арсо му се слошуваше... очај и огорченост се згуснуваа во мозокот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Војската и полицијата не ја запреа смртта да шета по улиците на градот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Од срам, или од жал, не ѝ рекоа дека Јован нивни се потурчил, туку дека го зеле во војска и дека кога ќе се врати бездруго ќе ја повика неа за да ја земе за невеста.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Да знае земјава да зборува, вели Мисајле Ковачот, не ќе може да докаже, ама нема е. Се спомнуваат силни војски и плашливи војски, се бара правина на кривина, а маката останува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Племето наше е пиреј, вели Лазор Ночески, и не го ништи ниедна војска и ниедна болест.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во Македонија, ни рече, од многу војска и од многу тепање, ќе почне да пропаѓа земјата и ќе излезат големи води и се ќе потопат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Оти вака само еднаш се има прикажано. Ама тоа беше пред војска и пред војна. Уште кога немавме ни родено, ни умрено. 227
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога удрија првите војски и кога се затвори земјата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Побара, од сета војска да останат само триста души, а командата да ја земе забитот од редовната војска и да работи со неговата согласност. – Вие – им рече – ефендии, одете си и спијте си слободно.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тие — Грците Цицовци, Кондиловци, Кацигаровци за една две недели довикаа од Лерин регуларна грчка војска и го нападија Ѓура и од неговите „бугарски" села.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Комисијата повторно да се врати и да изврши разграничување врз база на австро-унгарската генералштабна карта од 1911 година, репродуцирана од Географскиот институт на италијанската војска и да изврши обележување на неутралната зона.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во тој период во САД започнала една од најголемите расправи во американската историја, која не се водела само во Конгресот и низ печатот туку и меѓу обичните граѓани во целата земја.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
По неочекуваниот и брз пораз на француската војска и евакуацијата на британските сили од Денкерк, САД не можеле да сметаат на својот изолационизам, бидејќи прашањето за опстанок на Велика Британија станало прашање за опстанокот на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Ние си разговаравме седнати на прагот и за цело време низ селото поминуваше војска и се префрлуваше отаде трапот и реката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш во тоа едно село наше, Немањица, селаните се побунија против тие колективите и овие пратија таму и војска и полиција.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сум читал и за соединувањето на австриските војски и Карпошовите востаници.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За 2 октомври, кој беше прогласен како празник на мир и демократија во светот, ме задолжија да подготвам реферат и да го прочитам пред војската и народот од Елбасан.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Околу нас растрчува војска и полиција, сето обезбедување.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Требало да се истакне „храброста“ на војската и полицијата коишто успеале ладнокрвно да ги ликвидираат атентаторите (иако за нивното херојско однесување и загинување знаел целиот град) и по секоја цена, било преку прогласувањето дека тие, наводно, му припаѓале на „Македоно-бугарскиот комитет“ или преку „пронаоѓањето“ кај Коста документи, да се убеди домашната и странската јавност дека гемиџиите биле членови на „комитетите“ и дека имале врска со Бугарија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Благодарејќи на брзата интервенција на војската и на жандармеријата, намерата на бунтовниците беше осуетена, а редот и мирот веднаш воспоставени.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Турскиот пратеник, изразувајќи задоволство од симпатиите што му биле укажани на султанот, им изјавил дека нивната молба не можела да биде уважена, бидејќи турската војска и полиција за кусо време ќе ги ликвидираат „бандитите“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Еве во рамките на ширењето на невистини како биле објаснети настаните од 6 мај во официјалниот весник “Монастир“ од 30 април (13 мај): „Во минатата среда некои бунтовници, со намера да предизвикаат буна, почнаа во разни делови од градот да пукаат на војската и на турското население.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Интервенцијата на големите сили, во случајов, имала значително влијание врз војската и полицијата и врз солунскиот башибозук.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)