војска (имн.) - има (гл.)

Комитетот кажуваше дека нема чети, нема противдејство на реформите од негова страна, а пак Турците кажуваа дека има чети, населението дека има оружје и се готви за востание, војската има постојани судири со четите, четите ги убиваат мирните жители што не ги слушаат и му се верни слуги на падишахот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А ЕЛАС како војска имаше одредени негативни страни што ги презеде од предвоената грчка буржоаска армија...“
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Бидејќи фронтот овде мируваше долго време, војската имаше време да го изора ридот со ровови, како по линијата на фронтот така и во правец на отстапниците и пристапниците што обезбедуваше максимално добро функционирање на војничкиот живот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Иако во војска има такво разнообразие од млади луѓе што забавните и возбудувачките мигови се неизбежни.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Добро, ако е нешто поврзано со служење војска има мали шанси да биде убаво, ама, Мора ли да се користи на пример зборот џомба?
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Државата и војската имале формирано свои сопствени сигурносни и контраразнавачки процедури, а армијата и морнарицата формирале одделни служби за дешифрирање и читање на информациите што пристигнувале од дипломатските претставници на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во однос на тоа каква била американската разузнавачка служба, американскиот дипломат Роберт Марфи, во годините пред војната, истакнал: „мора да се признае дека нашата разузнавачка служба во 1940 година беше примитивна и некорисна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тогаш војската имаше осум подморници, две големи и шест мали. Ние бевме во посета на една од големите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не е чудно скоро да ти дојдеме в град, затоа направи скица каде се германските ровови и утврдувања, каде и колку јачина војска има.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)