војник (имн.) - е (гл.)

- Па тоа и за обичен војник е сфатливо и не разбирам зошто токму мене ми се упатуваат такви поучувања или инструкции... - дофрли Кикицас со тон во кој сега изразито ја искажа својата навреда.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Бугарскиот војник е ѕвер на непријателот. Тоа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
СР Македонија во Војници е застапена со човекот кој што во својата чета го викаат Тавче (без гравче).
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Секако овој војник е вдаден во некоја своја мисла, сосема туѓа на службената секојдневност.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Пречувствуваше, знаеше дека војникот е безобѕирен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Заедно со војниците е и кметот, па често на плачењето на мајка ми, одвраќа: - Не знам ништо...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Чиј војник е, велат, чиј? - Не знам, велам, Србите го забраа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Знаеш што е мажот ти, сега, вели војводата, или не знаеш? - Војник е, велам, а не знам што велам. Што да речеш ќе згрешиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тие ми ги клаваат штиковите под гуша и велат: - Каде е мажот ти? - Војник е, велам, мажот ми.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)