Не ги виде во првата војна со каква форма беа, зелени, и очите им се токму како на
скакулците.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сите мали војни ќе израснат во една голема војна, војна со мракот која ќе биде добиена, со силината на умот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тогаш, кога во војната со Полјаците, во 1689 година, при нападот и заземањето на градот Хочим, некој бег се истакнал со јунаштво.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
50. И вистина, веднаш по Востанието, по студентските бранувања за српско-бугарско зближување за сметка на Македонија, беше потпишан таен „Сојузен договор помеѓу Кнежество Бугарија и Кралство Србија“ на 30.3.1903 год. со „Заклучен протокол“ од следниот ден, каде што рускиот император се признаваше како арбитар за сите спорни прашања што би искрснале во врска со придобивките од војната со Турција.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
141. Словените од Бугарија и од Македонија најнапред беа само сојузници на Бугарите во војните со Византија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Главната причина да зборуваат Византијците за Словените, значи и за нашите предедовци, беа нивните војни со Византија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И отишол со таков чекор како да ќе стапи во непомирлива војна со сите сомневања што со змиска мрзливост се влечеле околу живите и им розгале на соништата отров од кој и срцето се скаменувало. Секако.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Можам, можам, не грижи се. Кога ќе легнеш, ќе видиш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се удира по гради и вика: „Јас не сакам војна со Србија, јас никогаш не исках војна со Србија, вика, јас сум за Стамболиски, И теј нататак.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Како и војничето кое не сакаше војна со Србија.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Со никаков документарен доказ сега не можеше да се потврди дека некогаш се водела војна со Евразија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој беше предмет на омраза, попостојан било од Евразија или Истазија, зашто кога Океанија беше во војна со едната од тие две сили обично беше во мир со другата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Океанија е во војна со Истазија. Океанија отсекогаш била во војна со Истазија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Всушност, само пред четири години - како што Винстон многу добро знаеше, Океанија беше во војна со Истазија и во сојуз со Евразија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Не се сеќавам.“ „Океанија е во војна со Истазија. Се сеќаваш ли сега?“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Кога бев уапсен, Океанија беше во војна со Истазија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во тој момент, на пример, во 1984 година ( ако воопшто беше 1984 ) Океанија беше во војна со Евразија и во сојуз со Истазија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На шестиот ден од Неделата на омразата, по парадите, говорите, извикувањата, пеењето, транспарентите, постерите, филмовите, восочните фигури, удирањето на тапаните и завивањето на трубите, по тропотот на чизми во марш, чкрипењето на гасениците на тенковите, брчењето на бројните авиони, пукотот на топовите, по шест дена исполнети со сето тоа, кога големиот оргазам наближуваше до својот климакс, а општата омраза спрема Евразија завршуваше во таков делириум што толпата, само да можеше да ги дограби оние две илјади евразиски воени заробеници што требаше да бидат јавно обесени на последниот ден од прославата, без секакво сомнение ќе ги раскинеше на парчиња со сопствени раце - токму во тој момент беше објавено дека Океанија сепак не била во војна со Евразија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Океанија е во војна со Истазија. Океанија отсекогаш била во војна со Истазија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дека панславизмот е едно смешно антиисториско движење И дека негова цел е подјармување на цивилизираниот Запад Од странот на варварскиот Исток и на градот од селската рамница Оттогаш наваму се разгрануваат разни врсти антисловенство Од кои некои предизвикуваат и војни со многу жртви И не е многу важно дали антисловенството е лево или десно Многу поважно е што историјата на антисловенството не е завршена
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Време е очајот да се измоча и одземената слобода да се грабне време е во ова невреме мачно месијата мајка да ни расплаче Да можат и сонцето би го згаснале просветлени демони во мрак да можат сите би не убиле време е да им застанеме на пат Парталави души нечистотија шират со омраза нѐ распарчија до коска време е за сурова војна со овој болен и импотентен свет
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Му закажав војна на инаетот од инает сакав да го згазам и закажав војна на омразата зошто и неа ужасно ја мразам Му закажав војна на гневот го прогонував и кон него се гневев му закажав војна и на гревот за малку и него ќе го средев Му закажав војна на стравот и сакав од страв да го стресам му закажав војна на егото и него да го обесчестам Му закажав војна на лукавиот и лукаво сакав да го сотрам ѕверот се разбуди во мене да го уништам и него ќе морам Си закажав војна со себе безпоштедна со премногу мртви си закажав војна без крај војна со страдања и жртви
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Нашата војна со едната нога стапна на нивниот грклан.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Жената води војна со своето срце и со сите свои болки.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Од година во година таа нејзина заинтересираност станувала сè поголема низ историјата, а во XX век, веќе дефинираниот интерес дошол во судир со интересите на Австро-Унгарија и Русија, а во текот на Втората светска војна со СССР.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во војната со Италијанците беше поручник, а за време на отпорот стана - капетањос.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)