Гарванов бил задолжен да им ги предочи на гемиџиите следниве аргументи: востанието што требало да се дигне ќе пропадне ако на чело на востаниците не застане интелигенцијата како раководител.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Но востаниците не отстапуваа. Тие стоеја гордо на позициите и ја бранеа слободата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)