воздишка (имн.) - тој (зам.)

По долго и длабоко молчење, со болно раскината воздишка тој рече: - Ги однеле со воени камиони... - Кој? - Тие, кои си граделе нови куќи...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)