воз (имн.) - не (чест.)

Ајде, ајде, мајко, да тргнеме. Возот не чека!“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но ако долго возовите не поминат поради поправање на пругата, таа немајќи веќе опасност, се опушта.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Геманските железничари со своите возови не чекаат на оној воз ниту една минута, па и било кој друг ако задоцни.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Нејзиниот воз не застануваше на ниту една станица, иако пероните беа преполни со нови лица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)