воз (имн.) - без (предл.)

Прашај ме како оди возот без да го теглат биволи ќе молчам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Дур возот без починка рони во времето на ритамот монотон вечерва ти си задремала. Не спи, не заспивај, уморена. Колку е тежок тој мир на твоите образи живи кога патуваат шумно сите предмети мртви. Со бакнежот на погледот мој што чука на твоите клепки заклопени ти ги отворам очите сонливи.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)