воз (имн.) - патува (гл.)

Се качив од една посивена провинциска станица, возот патува бавно и долго, а јас, и покрај неколку испиени шприцери во станичното бифе, подготвен сум да бидам љубопитен и внимателен соговорник.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Со попладневните возови патуваат само благонадежните граѓани.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)