внук (имн.) - завршува (гл.)

Помладото внуче завршува со левата дланка на дедото, му рипнува на колена, му ја расчелува устата. – Немирко мој – се восхитува дедото – Заборави дека минатиот пат ми ги искорна забите.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)