виулица (имн.) - и (сврз.)

Надвор имаше виулици и од снегот беше побелено сето крајбрежје.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И дење и ноќе и под снег и под дожд и по виулица и магла треба да знаеш да ја растуриш и да ја наместиш пушката...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тивко, полека, кроце чекориме, чиниш секој е внесен во чекорите од долгите ноќни маршеви под дожд и снежни виулици и намети.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Каде ли се најде кај нив таа сила во зимски услови, по студ и снег, виулица и лавини да работат по цели денови?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)