вистинитост (имн.) - го (зам.)

Со тоа - сакал авторот или не - во целото дело стварноста на вистината, односно на вистинитото, ја проширува и на измисленото (кое токму вистинитоста го претвора во стварно).
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)