вистина (имн.) - ги (зам.)

Индивидуите не можат да ги согледаат начините на кои овие вистини ги формираат, како делување на моќта, туку напротив, ги доживуваат како остварување, ослободување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тие ги поттикнуваат индивидуите да го прифатат своето сопствено потчинување, да комуницираат со своите сопствени животи преку техниките на моќ кои ги обликуваат, дури и нивните тела и гестикулации, според одредени “вистини”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)