виножито (имн.) - на (предл.)

Ќе дојде само времето на нивниот татнеж виножитото на коренот што го шири.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Виножито на човечката кожа -Колку се убави капките, како кристали!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ќе се спружам на студените плочи, ќе станам виножито на замрзнат смок.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)