вино (имн.) - црвен (прид.)

Старите бочви - преполни со рујно вино црвено!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Точи вино црвено! Точи без пари! - Ама зошто? - праша Грујо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Од меаната се зачу народната песна: “Дафино вино црвено, момчето ти е заспано момчето ти е заспано на Каракамен планина! Тука помина четата, гунчето му го зедоа... “ Во меаната одекнуваше веселата песна.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
ПОЦКО: (Се смее.) Е, бре брат Арсо, ти на сѐ капак! (Сипува вино.) Ајде сега вино црвено, да биде уште повесело! Повели, куме!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Накачил еднаш црна Арапина, накачил горе трло Ѓурчиново: „Дајте, овчари, јагне печено, јагне печено, уште сугарче, пресна погача од невеста месена, вино црвено од три години, лута ракија - препеченица“. Овчари кротки сѐ му дадое.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Точи вино црвено! Момчето брзо трчаше, точеше ли точеше...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
ПОЦКО: На здравје! (На Арсо.) Повели, брат Арсо, вино.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)