Но, во Скопје нема Канадски конзулат, па се договоривме да се обидеме да добиеме визи во Сиетл.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Покрај тоа, во куќата се наоѓаше овој дел од него, што му даваше елан и во миговите на осаменост. The seeker on tne way of sound.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Европските цариници искрено се чудат – реткост е да се види толку малечок, по формат, пасош, со толку многу визи во него.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Слегувавме почесто во Техеран, купувавме алишта, чевли, да заличиме на луѓе, и одевме од едно конзулато во друго: турско, руско, но виза во ниедно не можевме да добиеме. Ни велеа само: чекајте, чекајте...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)