веѓа (имн.) - полека (прил.)

Од лицето со зачудено извиени веѓи полека ѝ се изгубила светечката благост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја тргнал со замислено накашлување. Не се исплашила.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)