Фјодор станува, ги соблекува своите пижами, својот долен веш и ја опашува сукњата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Изутрината повторно сличен испад.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Јас во категоријата на жени кои секогаш чекаат, домашниот „дозер“ кој опслужува и усреќува некои други перачки на веш и постелнина во машини „Горење“, затоа што така нѐ учеле, си молчев и не прашував.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Некаде во тоа време, во тивките снежни зимски ноќи Рашела везеше сини шари на платната за својот мираз под будното око на мајка ми, која ја подучуваше девојката на нови, сложени везови, а самата го крпеше домашниот веш и нашите чорапи, непрекинато и со тивок спокоен глас кажувајќи ѝ којзнае какви сѐ не приказни за тајните на бракот и стапиците на животот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Излезе дека некоја другарка или другар ми земале долен веш и ми направиле лоша магија, да не ми тргнува ништо во животот, така што во сѐ да имам кочница.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)