Се чуствував уморен од луѓето и светот од сиот простотилак и живот багажен од сите пријатели што ги имав алкохолот најмалку знаеше да лаже Неколку часа по полноќ пијан се отргнав лесно од лагите и стресот спокојно летав во вечерна тишина после напорниот калакурнички ден
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Од темнината одвај можев да ги видам, и самата вечерна тишина небаре се раскрши од мојот глас, викнав колку што ме држи гласот, а тие кога ме слушнаа низ ноздрите пуштија некој бес.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)