ветка (имн.) - за (сврз.)

Што се вели: едно уште ти плаче во нивата, дури кршиш ветки за да го зачекуваат до сонцето, од горештината, а друго веќе ти тежи под појасот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)