ветар (имн.) - меѓу (предл.)

Се чувствувам како да сум на свој закоп: стојам на мартовски ветар меѓу црни, лелеави чемпреси и невини, чиниш ни со рака недопрени споменици и со изморени очи се простувам со себеси в ковчег.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ама јас ништо не догледувам убаво, бришам ко ветар меѓу нив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)