верба (имн.) - свој (прид.)

Но, едно нешто не успевам да го разберам во вербата своја, та од тебе барам да ми објасниш – Павле, зошто јас го живеам овој смртен живот?
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И затоа ќе одам во Рим, Богу да се исповедам оти и јас гледав со очите на нечестивиот и согрешив; оти сум видел нешто што привид е, а привидот е дело на нечестивиот; одам да ја уцврстам вербата своја во Бога, ако веќе не е предоцна“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Зошто се раѓам, учам, работам, љубам, се борам, се плашам, се радувам, тагувам, ако сето тоа е само минлив сон на мојата душа?
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не дозволувајте да ве поколебаат, издржете во вербата своја и во страдањата, па и тогаш кога ве навредуваат, кога ве прогонуваат, кога ви го одрекуваат она што е ваше!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)