век (имн.) - бев (гл.)

Панталоните од џинс биле идеални бидејќи тешко се кинеле, лете во нив не било претопло, зиме не било престудено, имале долгогодишен рок на употреба, а покрај сето тоа изгледале добро кога по многу перења ќе го добиеле својот славен испрано-блед имиџ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бидејќи Деридините деконструктивни процедури се полабави одошто оние типично модернистички, и бидејќи тој не става нагласок на доаѓањето до заеднички заклучоци, местото на индивидуализмот во неговата теорија е позначајно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Демографската експлозија во средината на 19-от век беше погодна за претворање на малите семејни мануфактури во големи индустриски гиганти.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Грубата ткаенина добила име blue jeans, а кај нас е позната и како тексас. 108 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Карактеристичен белег на модерната ера е убеденоста дека ние не можеме да ја спознаеме самата реалност.23 Додека кај теоретичарите од Средниот век беше прифатено дека можеме да имаме и дека имаме контакт со реалноста или барем со еден дел од неа, модернистите често мислат дека ние сме во допир само со нејзините претстави (representations).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Некои други модернисти навистина тврдат дека ние ја спознаваме реалноста, но неа ја определуваат како нешто што конвенционално е согледано како само нејзина претстава.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Такви ми се очите од раѓање, гледам низ твоите очи- не светеле секогаш така, го пушташ долгиот јазик за кратка зборовна мака: „има некој вишок овде” Очите ги вртиш како ролекостер кон прозорот, нема е миризбата на неугодноста и штетна; Јас заборавив одамна да одземам и сметам, а мислев 21-ви век беше, и небо, небо над целата раскостена земја.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Таков сојузник до X век беа Бугарите, а од XIII в. беа Србите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Според денешните мерила, дури и Католичката црква во Средниот век беше толерантна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Машината, досега послушна слугинка на голото искористување, станува конструктивен елемент на новиот жив организам”, запишал архитектот Erich Mendelsohn во својот, 1923-та година објавен текст Динамика и функција, а при тоа мислел на влијанието на машините врз новиот динамички концепт на просторот во новата архитектура. (Парната машина и подморницата беа, да речеме, мобилни примери за неговиот познат проект за опсерваториумот Einstein-ов столб.) Дваесеттите години на овој век беа период на моќното влијание на „машинскиот сензибилитет” и механичкото искуство врз уметноста; тука не е само Marinetti-евиот футуристички манифест, туку и уметничките истражувања и дострели од различни претставници на историската авангарда; од Man Ray, дадаистичките мобилии и модели на Владимир Татлин до кинетичките дела на Naum Gabo и светлосните скулптури на Laszlo - Moholy Nagy.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како што во деветнаесеттиот век беше тешко да се предочи какви можат да бидат нештата без приватна сопственост, во осумнаесеттиот и раниот деветнаесетти век беше релативно лесно да се предочи еден свет без робови и ропството да се смета само како остаток од варварското доба - морално неподнослив за нашироко прифатените интуиции.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Цел век бев кукавица. Со вас, ми се свиѓаа валканите работи.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Негов наследник во 90тите години на минатиот век беше СТЕП или на галено степче.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Интуитивно насетуваме дека математиката мора да ги има замешано прстите таму, и, навистина, во овој век беше откриен математички еквивалент на овие јамки, еквивалент кој имаше огромни реперкусии.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не се знаеше веќе колку векови бевме затворени во домската зграда што носеше толку ласкаво име „Светлост“.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Глобалниот јазик на брз фидбек со икони и меми, олеснети со инстант преведувачки алатки, елегантно ќе ги елиминираат јазичните бариери што во последните векови беа одговорни за повеќето војни и конфликти. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 60
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога на патот на органската еволуција стана очигледно дека мутацискиот процес неизбежно ги разградува физичките и невролошките врски што ги поврзуваат припадниците на една генерација со минатото и неизбежно ги насочуваат да преземат посебна и рамноправна позиција меѓу другите видови на Земјата, со која Законите на Природата и Природниот Бог ги дарува, сериозната загриженост за хармонијата на видовите бара да се утврдат причините за мутацијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тимоти Лири ДЕКЛАРАЦИЈА НА ЕВОЛУЦИЈАТА
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)