Дома доживуваме научнофантастична инвазија: Вселенскиот брод се сместува во дневната соба и се наметнува чувството дека се наоѓате на виртуелно патување низ вселената.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Бродот се движеше како и пајакот, но кршливото стакло штитеше од времето; тишината беше акустична.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тогаш ни рекоа бргу да слеземе долу во амбарите и збор да не пуштиме зашто англиски воени бродови се доближуваат, та ако слушнат врева, тогаш ќе почнат да нѐ бијат со топовите.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Вратата на ракетата се затвори со тресок. Вселенскиот брод се вивна во небото.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)