Во трката во Мажјачиштето, возот и велосипедот, обата, патувајќи со брзина близу 300 км на час, доаѓаат до „голема кула, отворена кон небото, во облик на пресечен конус; двеста метри во дијаметар на основата и сто метри во висина.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)