ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Девојките носеа цвеќе, браќата ги носеа питите, колачите и голем билнак домашно црвено вино.

Неколкумина од тие разјарени луѓе влегоа во дуќанчето, а оној Братот ги чекаше тука наострен, како сабја.

Подоцна се запознав и со третиот брат, амбасадорот Фаик Диздаревиќ, кој беше амбасадор во Алжир, а подоцна и во Шпанија.

И тројцата браќа ги одликуваше изразита мудрост, такт, луѓе на рамнотежа во југословенската федерација и дипломатија, кои дадоа несомнен удел во тие времиња.

Најпосле, еден ден, најстариот брат ги викнал кај себе помладите и им рекол: „Браќа мои, браќа по крв, по млеко и по славата божја, ако не ја изградиме кулава, Турците пак ќе ни се приближат до езерскиот брег, криејќи се низ трските.

Да не донесуваме сами никаква одлука, браќа мои: да му оставиме на Случајот да избере, зашто тој е раката Господова.

Тогаш таа плеснала со рацете за да ја викне жената на најмладиот брат: ’Јатрвичке наша најмлада, ѝ рекла, невесто мила на млад ни девер, ајде место нас однеси им јадење на мажите, чунки патот е долг а нам нозете ни се папсани, та ние веќе не сме млади и лесни како тебе.

Ако не погодите, јас ќе ве земам вас, вашето тело и вашата душа.

Утредента тројцата браќа ги префрлиле преку рамо токмаците и казмите и тргнале накај кулата.

Изгледаше дека зборовите на добродушниот брат ги зеде како шега. – А за вратка, ако погодам, многу ќе ви бидам благодарен за овие расцутени растенија. – Добро. добро.