бразда (имн.) - на (предл.)

Длабока црвена бразда на небото над Голгота и гласот на светлината кој потемнува гледајќи како се гризат коска со коска.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Браздите на челото од домаќинот како годови ги покажуваа неговите зрели години, но две вертикални бразди токму на челото покажуваа нешто сосема друго.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе го имаш пак само доколку си останал без тоа негде блиску, за да можеш да се повратиш; но ако си одел без тоа толку долго, за веќе да си имал време да ја свртиш браздата на твојот живот во сосема друга насока по која што те повела таа твоја загубена рамнотежа, тогаш повеќе ни еднаш нема да бидеш во состојба да го побараш и да го најдеш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стоев во двоумење и мислев дека од моите очи розга крв што почнува да ги копа на моето лице првите бразди на староста. ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ветките на смреките веќе не беа збрчкани суви коски на непознато животно од предискони.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во браздите на сивите кори се враќаше живот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Оди си“, се наведна. „Кажи им дека сум овде, дека ги чекам да дојдат и да ме запалат. Во детството ме апнала змија.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ај што го смета татко ми, демек дедо ѝ, за будала; ама и мене, што сум зела маж генерал без војска, нареден со ордени на градите и со прави бразди на мозокот, кого ако го прашаш за Крива Паланка ќе ти го покрие со палецот цело Мариово, а кога ќе му го побараш Мртво Море од Арабискиот Полуостров ќе направи мрвка за под ноктот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Широкото чело му се собираше па се отпушташе низ новите бразди на обликот на мислите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)