боја (имн.) - да (сврз.)

Најдобро е некое од боја да имате.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Со крвта на животното ги испрскале воденичките камења, крв веќе да не се пролее од нивни орач и жнеач и скоро сосила довлекле однегде мијачки живописец, со секакви бои да ја забележи на внатрешните ѕидови историјата на покладарите, нивниот пат од Кукулино до Лесново и назад, со завршна сцена во која Онисифор Проказник ги подава исусовски пребелите раце кон куп воскреснати луѓе, од набожни причини со крилја и со голи бакрени стомаци под спокојно прекрстените раце, сите до еден, дури и малоумниот Јаков Иконописец, сликани според опишувањето на нивните мајки, жени или синови и секој над глава со напишано име.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го гледаш колкав клапсомун, а никаде без кутивче од боја да оди.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
На Ѓурѓовден заклале со благословен и пренаточен срп криворог брав на прагот на великолепната воденица, не помала од онаа на бегот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Будно е, и не знае со која боја да лета. * Запис пронајден во боенката на Рембо ОДРАЗ*
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)