босилек (имн.) - и (сврз.)

Се разбудив со долгата ти коса замотана околу вратот а сѐ уште мирисаше на босилек и на тебе мирисаше, залепена кожа врз мојата под чаршавите од кожурот на утрото-во собата со црвени барокни завеси;
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Тогаш, о, возљубени читатели, почувствував како некое топло ветре со миризба на босилек и темјан ми ги наполни градите и прилегна на местото, на празнината кај што ми беше срцето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Пламна реа на темјан, босилек и ореово лисје.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Баба Петра пак се крсти до трипати, станува од софрата, откај камарчето во ѕидот - со икона и кандило - зима суво стракче босилек и го фрла врз гламјата во огништето.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Пред Митровден го берев босилекот, китка врзував - босилекот и сув мириса - таговно мириса...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Сум минала низ дворот наш. Мириса босилек и џунџуле.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Претпазливо ѕирна низ сивиот плот потоа ја отвори дрвената врата и ме повлече во дворот, во густ босилек и во некое жолто ситно цвеќе.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се изгубија сенките, сѐ пропадна во темница, во оној есенски сон, опоен како мирис на босилек и длабок како мајчина тага.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Наеднаш нешто ме расцепи во градиве: на вратата се покажа Гога со босилек и јаболки в рака.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)