Македонија и понатаму остана во составот на Турската империја и стана поприште на крвави буни и востанија и на уште поотворена и поожешточена борба помеѓу странските пропаганди - од една страна и од друга на уште погруби самоволија на императорските власти и беговите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Туку, да го оставиме излезот на борбата помеѓу старото и новото течење, да се задржиме на прашањето за односот на комитетите кон новото течење.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Дојдоа Турците: се зафати борба помеѓу христијанството и муслиманството, борба помеѓу крстот и полумесецот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Јас реков тогаш дека таква е вистината, којашто не ќе им се бендиса на мнозина, но јас не можам да го зборувам она што ќе му се бендиса на некого, туку она што е свршена работа, со која порано или подоцна ќе треба да сметаат јужните Словени, па затоа е нужно да се знае новото течење сред Македонците за да се определат јасно односите на јужните Словени кон него и да се избегне бесполезната и штетна борба помеѓу нив.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од дотука реченото е јасно оти борбата помеѓу Бугарија и Србија за влијание во Македонија како резултат го даде развивањето на свеста дека судбините на Македонија треба да се во рацете на Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но со тоа не се пресече борбата помеѓу словенството и грцизмот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
До употреба на барутот за воени цели ќе дојде дури во XIII век во борбите помеѓу династијата Јуан и муслиманските земји во Централна Азија! - Но тоа било далеку од Балканот?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Долго време се сметало дека во Европа барутот во XIII век бил пренесен од арапската цивилизација, заедно со некои други пронајдоци.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Низ овие две категории Татко не гледаше само приказ за вечната борба помеѓу доброто и злото, кое го обележува човековото постоење, туку гледаше вистинска ментална формула како најдобро да го протолкува во својата Историја на Балканот низ падовите на империите, периодот на Османската Империја, која имаше, впрочем, извршено најсилно влијание врз менталниот склоп на Балканците.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Османците инаетот го оставиле во аманет за идните времиња, но со надеж дека инаетот ќе остане во самиот себе, без да се пренесува на другиот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Прво, актуелното негирање на фактот дека уметничката креативност во Британија (посебно во Лондон) беше процес на реципроцитет и борба помеѓу уметниците од многу националности.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Како што смета авторот, ако на почетокот од последниве два века (за кои слободно може да се каже дека се во знакот на борбата помеѓу идеологијата и поединецот) бил посилен аспектот идеологијата против поединецот , со постепеното ослабување на врската на поединецот со општеството доаѓа до сѐ поголемо засилување на аспектот поединецот против идеологијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но тоа не значи и дека се намалуваат шансите на поединецот да ѝ се измолкне на идеологијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дека животот е борба. Борба помеѓу доброто и злото.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Нема крај борбата помеѓу световите, помеѓу двата пола, црното и белото, јин и јанг.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Нѐ потсетува на епската поколениска кавга меѓу Ахил и Агамемнон во Хомеровата Илијада или на театарот на династиски/семеен лом што досегнува дури до Цар Едип од Софокле до драмите на Јуџин О’Нил и Артур Милер.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Веднаш се селиме во светот на Библијата, приказната за Јосиф и браќата или приказната за непрокопсаниот син.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таквите генерациски борби помеѓу таткото и синот се многу сериозна работа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Љубопитноста на Елен Лејбовиц ме предизвикуваше да ја продолжам тажната историја за истребените кози на Балканот, во таа борба помеѓу злите и добрите, помеѓу глупоста на носителите на тоталитарната власт и мудроста на жртвите на власта.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Во времето кога неговите сонародници и современици изворот на лудилото го толкуваат со влијанието на божицата Хера или пак со богот на војната Арес, еден од учениците на Хипократ запишува дека ни светли ниту пак темни сили го предизвикуваат лудилото, туку само нашиот мозок е она што нѐ прави “луди или делирични, ни внесува ужас и страв”.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И за другите религии лудилото е потпаѓање под влијание на темните сили, како последица на борбата помеѓу Бог и Сатаната, но се појавиле и оние кои барале поинаква причина за лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Не беше важно колкумина од присутните знаат за Морис Равел и Болеро, зашто сите ја прифатија симболиката на борбата помеѓу светлината и темнината, во постојано преплетување, како што се преплетуваат секвенците од композицијата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ако се јават две вери, односно ако покрај религијата се надоврзе и комунизмот, тогаш ќе настанат непотребни, уништувачки борби помеѓу луѓето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ете, и сега, при последната мајчина рожба, крај мајка ми, во борбата помеѓу животот и смртта, беше нашата баба Русинка.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во нашите детски глави, историјата се поедноставуваше, завршуваше како во бајките, во борбата помеѓу добрите и злите, најчесто престорени во питоми или крволочни животни...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)