болка (имн.) - ги (зам.)

Тие не беа привлечни и не изгледаа разумни, само нељубезно го мереа долгиот темен тил на оној што одеше крај колоната и до болка ги стискаа вилиците, ги покажуваа забите, запенуваа.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Со изопачено задоволство болката ги контролираше своите касања и оставаше доволно безболни површини, не се движеше од еден дел на телото кон друг, секогаш беше насочена кон пределот на слабините, меѓу колкот и долното ребро.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Чувствуваат дека се загреваат и секој во себе на свој начин го прераскажува и тажновито и болежливо го доживува тоа чудно писмо, зашто низ секој збор гледаат по нешто од својот дом, а најмногу болка ги спржува кога се обидуваат пред очи да го доближат образот на старичката, зашто им се чини дека при секое мигливо затворање на очите -ја гледаат својата мајка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Уште во истото време тоа лето тој имаше можност да зборува со луѓето што доаѓаа од Босна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со измешано чувство на згрозување и болка ги следеше известијата за поткажаните и усмртени јатаци на Организацијата, за бегствата и упадите на вооружени чети, за закланите колонисти и затрените македонски села.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зашто, разочарувањето и болката ги одведуваат мислите во минатото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)