бокал (имн.) - со (предл.)

Ја кренав главата. Судијката ме гледаше право в очи. Или можеби така ми се причинуваше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во тој миг судијката удри со дрвениот чекан на кружната гумена подлога што стоеше на масата, веднаш до бокалот со вода над кој беше распослана салфетка во розова боја.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
На ноќните масилиња крај тие глави лежат стаклени бокали со млака вода. Во еден од тие бокали плива стоногалка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Деница нервозно се вртеше наназад, во галеријата исполнета до последното место, барајќи со погледот некого, а потоа од службеникот што ги проверуваше материјалите за расправа побара да се отвори еден од прозорците, за да влезе воздух.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Веднаш до Стево Трајчов седеше Авни кој постојано гледаше во мувата што подлетнуваше и пак слетуваше на салфетката со розова боја распослана над бокалот со вода поставен на масата пред судијката.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И многу мали чаши и шишенца за пиење ракија, свртени наопаку (да не се прашат), поставени во кругови; бокали со ракија, а за жените мали шишиња „Јупи“ и „Кокта“, наредени наизменично жолто – црвено... без чаши. И – толку!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Бокалот со вода потскокна, се навали и водата се истури во скутот на командирот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мајка некаде замина, потем се врати со подавалник во рацете на кој беше бокалот со двете шолји за чај.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)