Богословот се врати насмеан и повисок. Со своето враќање го врати и него од неговиот свет.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Сепак, глупаво е.“ Лицето на богословот се менеше, стануваше разумно.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Не му беше смешно што бившиот богослов се труди да оди по такт на неговите чекори.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сфати: богословот се обидуваше да го прегази јазот што ги делеше и што ги оставаше на два блиски но неспоиви брега.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)