бог (имн.) - му (зам.)

Така и Пелазгиј: почна да се крсти (а всушност бура беснееше во него), попелтече дека не е така, дека Бог му е свет.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога некој некому ќе му гибне во крстот и во зборот негов со кој тој на Бога му се моли и мили, тогаш удира камбаната и народот го крева знамето со крстот на помош да си го брани и чува своето и на својот брат.“
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Постојано повторуваше оти Бог му е сведок дека никому зло не сторил па нема зошто да бега!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Без разлика на кој бог му служеа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)