бимбашија (имн.) - и (сврз.)

Да се однесе главата кај трупот! — намуртено нареди бимбашијата и се распраша колку души паднаа; има ли паднато некој од аскерите, куртули ли некој од комитите...
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И еден убав априлски ден си го јавна својот Белче, си ја поведе „невестата" Митра по него и му отиде на поп Ристета на манастирот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Елбете, нагазиле Сефедин и мудурот на осарникот, та ги искасале, — одговори иронично јузбашијата и поздрави во знак на свршен доклад. — Ништо чудно, — промрмори бимбашијата и го ослободи овој јузбашија за да ги прими рапортите од другите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во тој момент му пристапи на бимбашијата Суло, чаушот што ја донесе Толевата глава, што го отепа лично Толета и го замоли: — Изим, бимбаши ефенди, да останам ноќеска овдека, оти нозете не ме крепат веќе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)