Бегот ја држеше пушката свртена кон нас.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но бегот ја зграпчи за плетенките и ѝ ја искриви главата. Диво гледаше во младото лице.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И отишол водејќи го ждребето на улар и не вртејќи се да види со каква мака бегот ја задржува кобилата на работ на својот овоштарник со доцна процутени јаболкници.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И веќе знаев дека сѐ ќе е брзо готово, дека земјата обеспокоена од ѕверското будење на човечката крв нѐ чека да нѐ награди со црви, нас или тројцата со фесови: дотрча Ганка и се наведна над мајка си, се обиде да ја крене на нозе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Аман, честит бегу. Не греши душа, не сме виновни.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)