бакрдан (имн.) - се (зам.)

Од бакарданот се креваше густа пара. Остриот мирис од пченкарното брашно и дразнеше изморените гладни луѓе...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Чардакот од нивната богата куќа беше тесен за неа; бунарот во авлијата плиток за кофата што ’рѓосуваше во која таа влегуваше сосе калци; маштеницата не се пиеше инаку освен направо од ѓум, а бакарданот се шмукаше како да е сок од дренки.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)